Lekcja do odrobienia

Stomma zapewnia nas we wstępie, że polskie mitomaństwo wcale nie różni się od podobnych tendencji wykazywanych przez inne narody. W jednym z rozdziałów pada jednak dość istotna uwaga, która wyraźnie wskazuje na naszą wyjątkowość w tej kwestii. Podsumowując dywagacje na temat polskich samobójców, autor stwierdza: "Wybrałem ten zestaw samobójstw narodowych, bo widać na jego przykładzie mechanizmy mityzacji szczególnie wyraźnie. Można by oczywiście skorzystać z innej materii. Za każdym razem okazałoby się, że - w przeciwieństwie do Anglików czy Francuzów - nie umiemy uznać swoistej dwutorowości pamięci. Powiedzieć sobie: taka jest piękna legenda, niechaj więc taką pozostanie. Skądinąd wiemy jednak, że to legenda tylko, w istocie sprawy miały się inaczej. Jedno z drugim jest od siebie niezależnie".