Likwidacja

Czy możliwa jest sztuka po Holokauście? Najnowsza powieść Imre Kertésza stanowi próbę odpowiedzi na to pytanie, przebraną w kostium ironicznego kryminału. Bohaterem książki jest urodzony w Auschwitz pisarz B., którego poznajemy już po jego samobójczej śmierci w latach 90., narratorem - niejaki Keserü, lektor wydawniczy, zafascynowany postacią zmarłego. Keserü, wiedziony obsesją odkrycia w spuściźnie B. "powieści życia", pewnego dnia odnajduje w jego papierach sztukę Likwidacja, proroczy utwór, w którym zmarły precyzyjnie przewidział zachowania bliskich sobie osób w chaosie transformacji. B. odbiera sobie życie nie mogąc znieść miałkości sytuacji, w której się znalazł, pretensji i wzajemnego obrzucania się błotem, a z zapisków i wspomnień stopniowo wyłania się tajemnica jego śmierci. Tak - mówi Kertész - sztuka po Holokauście jest możliwa, lecz jedynie, gdy sprzeciw wobec rzeczywistości pozostaje miarą i kamieniem węgielnym istnienia.