Ja, inny

Dziennik zawierający zapiski z pierwszej połowy lat dziewięćdziesiątych, przełomowych zarówno dla Węgier, gdzie dokonywała się transformacja, jak i dla Kertésza, który nagle osiągnął wielki sukces pisarski.

A zatem - jak sam autor uprzedza w podtytule - mamy do czynienia z "kroniką przemiany", z zapisem intensywnego poszukiwania przez narratora własnej tożsamości, nowej formy wypowiedzi, miejsca w świecie. To miejsce jednak nie istnieje, ponieważ punktem odniesienia dla Kertésza, wiecznego podróżnika, zawsze będzie to pierwotne przeżycie Holocaustu, o którym tym razem autor mówi tylko marginalnie i bardzo oszczędnie.

Nie odnajduje również własnej tożsamości - kończy swój dziennik słowami Rimbauda "Ja - to ktoś inny".