Stanisława Walasiewiczówna

Gabriela Jatkowska w swojej książce przekonuje, że "najlepsza sprinterka świata i Polski, czterokrotna laureatka w plebiscycie 'Przeglądu Sportowego' na sportowca roku (za każdym razem zajmowała miejsce trzecie), królowa bieżni, królowa sportu - nie miała łatwego życia." A jej sukcesy sportowe są dla niektórych mniej znaczące niż wpływ na działania współczesnych środowisk LGBT, które uczyniły z Walasiewiczówny swój symbol.

Stanisława Walasiewicz, która przy każdej okazji podpisywała się formą "Walasiewiczówna", urodziła w Wierzchowni (dzisiejsze woj. kujawsko-pomorskie) w 1911 r. Kilka miesięcy po jej narodzinach Walasiewicze wyemigrowali do USA i osiedli w Cleveland. 21-letnia Stasia, znana w USA jako Stella Walsh, miała wystartować w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles, gdzie ku powszechnemu rozczarowaniu Amerykanów (i radości Polaków) zdecydowała się przywdziać biało-czerwone barwy. Dzięki temu zdobyła dla Polski złoto w biegu na 100 m, a także zajęła 6. miejsce w rzucie dyskiem.