Jerzy Andrzejewski - miłość dzielił między prozę a mężczyzn
Polityka, literatura, seks
Publicysta, znakomity prozaik, nawrócony opozycjonista. To dzięki niemu na naszych półkach mogły pojawić się takie dzieła jak "Popiół i diament", "Ciemności kryją ziemię" czy "Bramy raju". Postać Andrzejewskiego jest bez wątpienia jedną z najciekawszych jakie były obecne w polskiej kulturze ubiegłego wieku. Nie brakuje na niej jednak pewnych rys - sympatyzowanie z władzą ludową, gloryfikacja komunizmu, a także ostentacyjny homoseksualizm spowodowały, że wielu za Andrzejewskim nie przepadało.
Publicysta, znakomity prozaik, nawrócony opozycjonista. To dzięki niemu na naszych półkach mogły pojawić się takie dzieła jak "Popiół i diament" , "Ciemności kryją ziemię" czy "Bramy raju". Postać Jerzego Andrzejewskiego jest bez wątpienia jedną z najciekawszych jakie były obecne w polskiej kulturze ubiegłego wieku. Nie tylko bowiem dokonania na polu literatury, ale również rozterki ideologiczne, a także preferencje seksualne spowodowały, że rozmawiając o Andrzejewskim nie sposób uniknąć fundamentalnych refleksji o moralności i etyce.
Pisarz urodził się 19 sierpnia 1909 roku w Warszawie. Uczęszczał do Gimnazjum im Jana Zamojskiego w Warszawie. Właśnie tam, w 1927 roku, zdał maturę, a następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował w 1932 roku na łamach dziennika "ABC" opowiadaniem "Wobec czyjegoś życia". Jego nazwisko wypłynęło jednak na szersze wody dopiero 6 lat później kiedy to w księgarniach pojawiła się powieść "Ład serca".
