Od garnizonu do Tankogrodu
Miasto Czelabińsk założono w XVIII wieku jako garnizon wojskowy, gdy armia carska posuwała się na Wschód, wydzierając ziemie Baszkirom i Tatarom. Następnie pełniło ono rolę ośrodka handlowego łączącego Imperium Rosyjskie i Chiny. Pod koniec XIX wieku przecięły je tory Kolei Transsyberyjskiej, zaś po rewolucji stwierdzono, że region, ze względu na bogactwa mineralne, będzie pełnił funkcję ośrodka przemysłowego. Jednego brakowało - rąk do pracy. Od czego jednak były tradycyjne, od wieków sprawdzone metody?
Czelabińsk zaczęli zaludniać więźniowie polityczni, kułacy, a po wybuchu Wielkiej Ojczyźnianej - radzieccy obywatele niemieckiego pochodzenia. Niedobory w ludziach uzupełnili syberyjscy zesłańcy. Z czasem przeniesiono tu również robotników i zakłady zbrojeniowe z pobliża linii frontu. Wszyscy ci nieszczęśnicy pracowali z taką wydajnością, że na pewien czas miasto zmieniło nazwę na Tankogród.
