Niedoszły aktor
W latach 1955/1956 studiował na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego i na Wydziale Aktorstwa w Szkole Teatralnej przy Miodowej w Warszawie, skąd został wyrzucony "za zupełny brak talentu i cynizm". Jak przypomina Baniewicz, "Głowa" był na jednym roku z Elżbietą Czyżewską, Jerzym Karaszkiewiczem, Krzysztofem Kowalewskim i te przyjaźnie przetrwały całe życie. Ostatecznie pisarz ukończył filologię polską na UW w 1961 roku. Debiutował dokładnie w tym samym roku opowiadaniem "Na plaży", które ukazało się w "Almanachu Młodych".
Autorka "Dżanusa" trafnie zauważa, iż koniec lat pięćdziesiątych to początek złotego okresu polskich scen, w którym Głowacki uczestniczył jako widz i krytyk. "Teatr stał się jednym z podstawowych doświadczeń formacyjnych jego pokolenia" - zaznacza. Po roku 1956 trafili też do księgarń dotąd zakazani autorzy: William Faulkner, Ernest Hemingway, Franz Kafka, Albert Camus, Jean-Paul Sartre czy Simone de Beauvoir, których twórczość nie pozostała bez wpływu na późniejszego felietonistę i reportera.