Epidemia w Teksasie

Pierwszym udokumentowanym opisem polio w zachodniej literaturze medycznej są obserwacje młodego wiejskiego lekarza Charlesa Caverly'ego, który podczas epidemii polio w Stanach Zjednoczonych w 1894 roku opisał ponad sto przypadków zachorowań. Epidemie polio wywoływały prawdziwą panikę, jednak dopiero rok 1949 i epidemia w stanie Teksas spowodowała żywsze zainteresowanie lekarzy i naukowców paraliżem dziecięcym. Wpływ na tę zmianę miała mentalność Amerykanów pod koniec lat 40. XX wieku. Był to czas prosperity: ludzie często i chętnie zakładali rodziny, kupowali domy, korzystali z wszelkich możliwych udogodnień życia codziennego. Jedną z cech tak zwanej porządnej amerykańskiej rodziny była dbałość o czystość: dobre matki to te, które zabiegały o to, by ich dzieci miały czyste podkoszulki, umyte zęby; pakowały drugie śniadania w wynaleziony właśnie celofan, a bakterie i wirusy zwalczały się za pomocą częstego mycia rąk.