Feminizm, postmodernizm, psychoanaliza

Praca stanowi analizę teoretycznych aspektów współczesnego feminizmu amerykańskiego i francuskiego. Podstawowa teza książki opiera się na przekonaniu, że zasadne jest mówienie o filozoficznym wymiarze feminizmu – zarówno krytycznym, jak i spekulatywnym. Dowodząc jej słuszności, autorka rekonstruuje główne historyczne fazy ewolucji feminizmu oraz śledzi najnowsze rozważania dotyczące seksualnej neutralności podmiotu wiedzy, obiektywności wiedzy i jej związku z polityką. Za główny problem współczesnego feminizmu jako nurtu filozoficznego został tu uznany wewnętrzny konflikt między modernistyczną tradycją a jej postmodernistycznym zakwestionowaniem, a propozycja interpretacyjna autorki polega na skupieniu uwagi przede wszystkim na sposobie, w jaki postawienie pewnych filozoficznych pytań zmienia stosunek feminizmu "drugiej fali" do głównego partnera dialogu, którym od lat jest dlań psychoanaliza Zygmunta Freuda i Jacques`a Lacana.