Dżuma, trąd, ospa, tyfus... Epidemie w dawnej Polsce
Specjalne szpitale, lazarety czy zwykłe drewniane szopy dla chorych na zakaźne choroby budowano najczęściej na obrzeżach miasta, z dala od ludzkich domostw.Po ustąpieniu epidemii wybudowane szopy i innego rodzaju budy natychmiast likwidowano.
W Brzegu, gdzie na skutek przemarszu wojsk w XVII wieku często wybuchały zarazy, chore osoby były zmuszone przechodzić kwarantannę w barakach znajdujących się za murami miasta. W niewielkim i mało zamożnym Nowogrodźcu w 1527 roku podjęto decyzję o przeniesieniu osób chorych na dżumę do rozstawionych w szczerym polu namiotów. Nikt z zarażonych nie przeżył, więc miejsce to nazwano później Górą Zmarłych.