Dżuma, trąd, ospa, tyfus... Epidemie w dawnej Polsce
Najczęściej uciekali oczywiście najzamożniejsi mieszczanie.* „Panowało w Poznaniu powietrze morowe. Trwało od Świętego Jana aż do Świętego Andrzeja apostoła [...] Wszyscy majętniejsi mieszkańcy uchodzili z życiem do Gdańska, Torunia, Wrocławia; [...] *zostało w mieście samo niemal tylko ubóstwo, pomimo tego umarło w murach miasta 4500 ludzi” - czytamy w aktach kapituły z 1542 roku.
Tylko bogatsi obywatele posiadali odpowiednie środki, by w szybkim czasie nabyć konia, wozy, wynająć tragarzy i udać się do swych pozamiejskich majątków. „Wojna [trzydziestoletnia] sprowadziła na Śląsk zarazę morową [...] Możni i bogaci uciekali wtedy z ciężko nawiedzonego kraju, pozostawiając lud biedny w trwodze i rozpaczy” – czytamy w „Nowinach Raciborskich” z 1889 roku, opierających się na zapiskach z XVII wieku.