Dzień dobry, Ociupinko!

Kto to jest Ociupinka? „Z pewnością ją znacie. U was też gościła. Z każdym – bez wyjątku – przecież się bawiła. Z mamusią (gdy była całkiem mała) często fikała. Z tatą (choć tato nie wygląda na to) i nawet z tą panią, która w teatrze występuje, i z tą, która obrazy maluje”. Ociupinka jest malutka. Siedzi za uszkami dzieci, czasem na czuprynce, często pod paznokciem, a także na bucikach. Nosi spodenki w kwiatki, psoci, bryka, bzdury gada i dzieciakom złe uczynki podpowiada. Skacze jak pchełka, gdzie jej tylko pasuje i co chce przedszkolakom wygaduje. Po co zmieniać skarpety, jak w brudnych można chodzić? Po co obcinać paznokcie, jak długie są modne? Po co mówić ładnie, jak można paplać językiem, od którego uszy puchną? A po co się myć, jak przecież brud sam odpadnie? Po co sznurować buciki, jak sznurówki można obciąć? Jak myślicie, na jakie pomysły wpadnie jeszcze Ociupinka i co podpowie przedszkolakom? A jakie z tych rad wynikną kłopoty! Sięgnijcie po książeczkę, która zaspokoi waszą ciekawość. Naprawdę
warto.