"Blackwood" – recenzja komiksu wydawnictwa Scream Comics

Czym jest tytułowe Blackwood? To podupadający, prowincjonalny uniwerek, będący ostatnią deską ratunku dla przeciętniaków z kiepskim świadectwem. Ale to tylko połowa prawdy, bowiem leciwe mury placówki skrywają pewien niesamowity sekret. To skrzyżowanie Hogwartu i szkoły z netfliksowej "Sabriny", gdzie wiekowy rektor i grupa wykładowców zgłębiają tajniki okultyzmu, czarnej magii i śmiertelnie niebezpiecznych starożytnych okropieństw.

ZOBACZ TEŻ: Komiks - renesans gatunku

O tym, że to igranie z ogniem, przekonuje się już pierwszego dnia czwórka bohaterów, która mimowolnie zostaje wplątana w sprawę zagadkowego morderstwa. A sytuacja z godziny na godzinę robi się coraz bardziej upiorna i dziwaczna.

Brzmi znajomo? Nic dziwnego, bo Dorkin nie wspina się na szczyty nie wiadomo jakiej oryginalności. "Blackwood" to historia skrojona przede wszystkim pod nastolatków, w której spotykają się humor, dorastanie, wątek kryminalny i popkulturowa pulpa. Miła i szybka w konsumpcji, acz mało zaskakująca, a co gorsze, zamykająca się w zaledwie 4 zeszytach. Przez co nie mamy szans ani na bliższe poznanie, ani na zżycie się z bohaterami. Choć zobaczymy, co przyniesie przyszłość, bo seria jest wciąż kontynuowana.

Za to niewątpliwym plusem komiksu są przepiękne rysunki Veroniki i Andy'ego Fishów, którzy czują temat, jak mało kto. Cartoonowa, realistyczna kreska, żywe kolory (róże i żółcienie!) i przepięknie odmalowane paskudztwa z najgorszych koszmarów - fani horrorów z lat 80., wielkich owadów i żywych trupów na pewno to docenią.

"Blackwood" w odróżnieniu od większości wydań Scream Comics ukazało się w tradycyjnym formacie (170x260). W dodatkach znajdziecie komplet okładek i plansz rysowanych m.in. przez Tylera Crooka.