Broniewski na froncie

Tymczasem na wiosnę 1920 roku skończyło się dla Broniewskiego spokojne, garnizonowe życie. Walczył z bolszewikami pod Dźwińskiem, potem przeniesiono go na front ukraiński. Brał udział w walkach pod Kijowem, uczestniczył w dramatycznym odwrocie przed sowiecką ofensywą wiosną i latem 1920 roku.
To najciekawsze fragmenty "Pamiętnika", w których Broniewski opisuje wojnę, całkowicie porzucając tematykę romansową. Poeta odsłania się w tych rozdziałach jako rasowy reporter. Broniewski walczył na Ukrainie z armią Budionnego, opisuje więc z polskiej perspektywy te same walki, które przedstawił idący na Polskę z bolszewikami Izaak Babel w słynnej "Armii Konnej".
Broniewski był dzielnym żołnierzem, podczas bojów pod Drohiczynem zasłużył sobie na Virtuti Militari. W uzasadnieniu napisano: "Broniewski wybiegł przed linię, poderwał kompanię, która brawurowym uderzeniem zdobyła wzgórza, zadając bolszewikom wielkie straty w walce na białą broń". A jak opisuje te sytuacje sam zainteresowany w "Pamiętniku"?