Po wojnie

Wojnę poeta zakończył w stopniu kapitana, z czterema Krzyżami Walecznych i Virtuti Militari. Uznał, że kariera zawodowego oficera nie jest tym, czego pragnie. "Pamiętnik" kończy się w 1922 roku, kiedy Broniewski powoli zaczyna wchodzić w dorosłe życie - szuka pracy, poznaje swoją przyszłą żonę, zaczyna na serio pisać wiersze.
"Pamiętnik", który przetrwał wojnę i okupację w Warszawie, przez lata przechowywała w sekrecie trzecia żona Broniewskiego, Wanda. Wiadomo, że jeszcze po wojnie Broniewski czytywał jego fragmenty zaufanym przyjaciołom, nie było jednak nawet mowy o publikacji. Oficjalnie uznawano je za zbyt intymne, słabe literacko i nieprzygotowane do druku.
Tak naprawdę chodziło jednak o to, że pokazywały mało znaną twarz Broniewskiego. Wizerunek bohatera wojny antybolszewickiej nie pasował do obrazu rewolucyjnego poety, eksploatowanego przy wszelkich propagandowych okazjach.