„Nowe” wersje starych książek
Jednym z najbardziej jaskrawych przykładów książek należących do klasyki literatury, a mającej konkurencyjne wydania, jest powieść Czuła jest noc Francisa Scotta Fitzgeralda. Drukiem ukazały się dwie kompletnie różne jej wersje.
Dwie pierwsze jego powieści Po tej stronie raju i Piękni i przeklęci stały się bestsellerami, zapewniając mu popularność i pieniądze, ale Wielki Gatsby był komercyjnym rozczarowaniem, książka sprzedawała się słabo. Wszelkie swe nadzieje – zarówno emocjonalne, jak i finansowe – pisarz wiązał więc z sukcesem powieści Czuła jest noc. Ale kiedy książka ukazała się w 1934 roku, sprzedawała się kiepsko. Ustawicznie poszukując możliwości zarobienia pieniędzy Fitzgerald zaproponował swemu wydawcy Perkinsowi, by wydał książkę na nowo. Perkins odmówił. Ale kiedy Fitzgerald zmarł, wśród jego papierów znaleziono egzemplarz powieści (...). Była tam także notatka: „To jest ostateczna wersja książki. Chciałbym, żeby tak została wydana”.
Dziesięć lat później, w 1951 roku, Malcolm Cowley chciał od nowa rozbudzić w czytelnikach zainteresowanie Fitzgeraldem. Postanowił zatem wydać na nowo powieść „z ostatecznymi poprawkami autora”, czyli w porządku chronologicznym. Cowley, wyśmienity krytyk literacki, zaopatrzył książkę w przedmowę, szczegółowo wyjaśniając w niej swe motywy. Wydanie Cowleya nie zrobiło większego wrażenia na krytykach, którym bardziej podobała się oryginalna wersja powieści. („Forum”)
Czytaj również:
Rok 2009 w literaturze Azyl: warszawskie ZOO, wrzesień 1939