Malowanie ma przyszłość. Wszak to nic innego, jak tworzenie nowych światów, nadawanie kształtów i kolorów niematerialnym tworom, zrodzonym w naszej wyobraźni. A gdyby tak namalowany świat zaczął istnieć naprawdę, na podobieństwo naszego? Gdyby zaczął żyć własnym życiem i rządzić się swoimi specyficznymi prawami? Wtedy mógłby to być świat, który opisał Mike Wilks w powieści Wizjokrąg. Świat mieszkający w obrazach, będący odbiciem talentu wybitnych artystów, zaludniony wykreowanymi w ich nieposkromionej wyobraźni istotami, bujnie porośnięty fantastycznymi roślinami, pełen niesamowitych budowli, kipiący od zaskakujących kolorów i kształtów. Świat, do którego człowiek wchodziłby wyłącznie na własną odpowiedzialność...
Ale zacznijmy od początku. W leżącym „za siedmioma górami i za siedmioma lasami” państwie Nem wszystko zdaje się być na swoim miejscu, a życie toczy się zgodnie z odwiecznym rytmem. Przynajmniej tak to wygląda z perspektywy Melkina Wompera, chłopca z zagubionej gdzieś na peryferiach kraju wioski. Mel wiedzie szczęśliwe życie wraz z matką i ojcem, solidnym tkaczem, który już planuje budowę nowego krosna dla syna. Przyszłość Mela jawi się więc łatwą do przewidzenia. Co prawda, chłopiec w wolnych chwilach z zapałem rysuje całkiem udane obrazki, ale przecież ta umiejętność na niewiele mu się przyda z dala od wielkiego świata, który mógłby docenić jego talent. Lawinę niespodziewanych zdarzeń prowokuje wioskowy kapłan Fa Theum, który posyła próbki prac Mela do stolicy, do swojego starego znajomego, Dirka Tota. Ten ostatni pełni zaś ważną funkcję w szkole najznakomitszego mistrza malarskiego Ambrosiusa Blika. I wtedy wielki świat, który wcale nie taki dobry i uładzony, jak się do tej pory Melowi wydawało, puka do
jego drzwi. Dirk Tot przyjeżdża do wioski i proponuje rodzicom Mela wysłanie syna do akademii Blika na darmową naukę. Śladem Dirka docierają zaś tutaj okrutni funkcjonariusze Piątej Tajemnicy. Okazuje się bowiem, że w państwie Nem zarówno tworzenie, jak i konsumowanie wszelkiego dostępnego ludzkimi zmysłami piękna, obłożone jest wysokim podatkiem. W związku z tym i na jedno, i na drugie stać jedynie nielicznych. Po przybyciu do stołecznej akademii Mel odkrywa możliwość wchodzenia do świata obrazów – Wizjokręgu, a także współtworzenia go. I to właśnie Wizjokrąg staje się areną decydującego starcia pomiędzy tymi, którzy chcą udostępnić przyjemności płynące z obcowania z pięknem szerokiemu ogółowi, a przedstawicielami Piątej Tajemnicy.
Książka Wilksa to piękna opowieść o... pięknie. O pięknie, które daje nam sztuka i o pięknie ludzkiego wnętrza – pięknie dzielności i poświęcenia, przyjaźni i dobroci. Mel uosabia, wspólne chyba wszystkim ludziom, młodzieńcze pragnienia walki o lepszy kształt świata – taki, jaki sobie wymarzymy, czy też... wymalujemy na płótnie naszej wyobraźni. Bo to właśnie w wyobraźni, w marzeniach zawsze najpierw kształtuje się to, co człowiek potem stara się wykreować w swoim otoczeniu. To tajemnica wszelkiego tworzenia, wszelkiej sztuki, wszelkiej działalności, która cokolwiek buduje. Wizjokrąg ukazuje tę tajemnicę dosłownie – jako tworzenie rzeczywistości za pomocą pędzla i farby. Pozwala to autorowi dotrzeć do wszystkich tych czytelników, których łączy pewna młodzieńcza wrażliwość i otwartość, dostrzeganie cudowności naszego świata i umiejętność odczuwania zachwytu jego pięknem. Swoje ze wszech miar pozytywne przesłanie podaje Wilks w atrakcyjne formie opowieści przygodowej, pełnej zadziwiających zdarzeń i
przesiąkniętej magią. Tym samym każdemu, kto sięgnie po jego książkę, szeroko otwiera bramę do jego własnych marzeń.