Wakacyjna przygoda na Deszczowej Wyspie

Sonia i Kaja, wraz z rodzicami, przybywają na Deszczową Wyspę. Mają tu spędzić kilka wakacyjnych dni, zamieszkując barwnie nazwane domki: Sonia z rodziną - Domek Syreny, familia Kai - Domek Delfina. Już na promie dziewczynki wpadając na siebie od razu wpadają też sobie w oko. Rośnie między nimi taka naturalna, szczera, samoistna przyjaźń. Zachwycają się otaczającą je przyrodą, także niesamowitą tęczą zdobiącą niedawno zroszone deszczem niebo nad wyspą. Mają podobną wrażliwość i skłonność do marzeń. Na wyspie od razu rzucają się w wir przygody. Wędrują po niej w poszukiwaniu garnca ze złotem na który powinna, według legendy, wskazywać tęcza. I znajdują, stary czarny garnek ukrywający coś w swoim wnętrzu. Jednak nie cenne złoto, a małą, zwiewną jak mgiełka i smutną wróżkę. "Jej króciutka sukienka była barwy dojrzałych truskawek. W uszach połyskiwały czerwone kryształowe kolczyki, w złociste warkocze miała wplecione miniaturowe czerwone różyczki, a na maleńkich stopach tkwiły szkarłatne pantofelki." Wróżka jest
lżejsza i delikatniejsza niż motyl. Szczęśliwa, że ktoś uwolnił ją z okropnego przewróconego, ciemnego garnka. Okazuje się, że jest jedną z siedmiu Strażniczek Barw Tęczy w Magicznej Krainie, ma na imię Róża i opiekuje się barwą czerwoną. Zaskakuje dziewczynki tym, że ma jeszcze sześć sióstr, a razem jest ich tyle ci kolorów tęczy. Zdumiewa je też historia, którą opowiada. O tym, że w jej krainie wydarzyło się coś przerażającego i bardzo, ale to bardzo potrzebna jest czyjaś szybka pomoc. W tej prostej, zgrabnej historii przeznaczonej dla mniejszych dzieci, także tych potrafiących już samodzielnie czytać, przede wszystkim udajemy się do krainy własnej wyobraźni. Tam, gdzie żyją wróżki, elfy i krasnoludki. Tam delikatnym pyłem sypie się na nas pogodna i pełna niezwykłości magia. Tam można mieć skrzydła, stać się małym latającym stworkiem i na przekór podmuchom wiatru poszybować w dal, do Magicznej Krainy. Sprawy nie są tu może tak wielkie i głośne jak w świecie dorosłych, ale przecież nie mniej istotne w
oczach wrażliwego dziecka. Kraina straciła swoje niesamowite kolory, zamienione na przygnębiającą i przerażającą szarość. Na strażniczki barw została rzucona klątwa i zimny wiatr uniósł je poza ich Krainę, a szarość zmieniła przepiękne kolory w monotonny smutek. Gdzie szukać pomocy, jak odnaleźć ciepłe barwy magicznego świata? "Najważniejsze to nie skupiać się zbytnio na szukaniu - odrzekła Królowa Tytania. - Cieszyć się wakacjami, a magia, której potrzebujecie by odnaleźć Strażniczki Barw Tęczy, sama do was trafi. Wystarczy trochę poczekać i patrzeć na świat z uwagą." To lektura pogodna napisana odpowiednio prostym, pełnym ciepła językiem. Życie jest tu przemieszane z fantazją, realizm z obrazkami pełnymi wzlotów wyobraźni. Uroku książeczce, tej i pozostałym z serii dodają oszczędne, czarno-białe, doskonale uzupełniające tekst ilustracje.