Tomasz Jastrun

Syn poetki Mieczysławy Buczkówny i poety Mieczysława Jastruna. Jest poetą, prozaikiem, eseistą, krytykiem literackim i reporterem. Opublikował kilkanaście tomów wierszy, także w Niemczech, Szwecji i USA. Jest autorem kilku książek reportażowych, pisał m in. o „Solidarności” i stanie wojennym; o podróżach po Stanach Zjednoczonych i spotykanych tam polskich emigrantach. Był felietonistą paryskiej „Kultury” (pod pseudonimem Witold Charłamp), później – jako Smecz – tworzył cykl „Z ukosa”, który kontynuuje w dodatku dziennika „Rzeczpospolita”. Ma na swoim koncie także scenariusze filmowe, prowadził również telewizyjny program kulturalny „Pegaz”. Laureat wielu nagród, m.in.: Fundacji Roberta Gravesa, Fundacji Kościelskich, nagrody Kulturalnej NSZZ „Solidarności” za twórczość z okresu stanu wojennego, nagrody Dziennikarzy Niezależnych im. A. Słonimskiego, nagrody literackiej paryskiej „Kultury”. Wydał tomiki poezji: Bez usprawiedliwienia (1978), Płomienie błędnego koła (1980), _ Kropla, kropla_ (1985).

Jastrun jest pisarzem niezwykle zaangażowanym w życie społeczne i polityczne. Był w stoczni gdańskiej podczas sierpniowego strajku (pisał o tym w reportażu Las Birnam ruszył). W stanie wojennym ukrywał się przez rok, był internowany, w latach 1982–1988 redagował w drugim obiegu pismo literackie „Wezwanie”. W latach 1990–1994 był dyrektorem Instytutu Polskiego w Sztokholmie i attache kulturalnym w Szwecji. Obecnie Tomasz Jastrun daje się poznać jako komentator polskiej rzeczywistości społeczno-politycznej, występuje w telewizyjnych programach publicystycznych. Zajmował się również bardziej fizyczną stroną naszej egzystencji, jako autor popularnego, aczkolwiek dość kontrowersyjnego cyklicznego felietonu Notatnik erotyczny w miesięczniku „Twój Styl”. Obecnie pracuje w redakcji „Zwierciadła”, gdzie pisze felieton Czułym okiem.

Książki Tomasza Jastruna:
Gorący lód – to 29 poważnych i niepoważnych opowiadań o miłości, debiut prozatorski Jastruna. Wszystkie opowiadania skupione są wokół erotyki, a seks gra w nich ważną rolę. Rozpięte są pomiędzy śmiertelną powagą, a światem, gdzie wszystko jest zabawą, kpiną i żartem.
Gra wstępna. Tematem zebranych felietonów, które ukazywały się na łamach „Twojego Stylu”, jest erotyka. Oglądamy ironiczne migawki ze sceny politycznej, słuchamy odgłosów krajowych i światowych skandali. A osobiste doświadczenie autora dialoguje z doświadczeniem zbiorowym. Możemy obserwować, jak w ciągu lat, gdy pisane były te teksty, zmienia się Polska i świat.
Rzeka podziemna – ta powieść jest wstrząsającym zapisem choroby duszy, gdzie szaleństwo przeplata się z trzeźwym widzeniem siebie i świata. Jest zapisem dramatu pędzącej coraz szybciej cywilizacji, a zarazem historią pogrążającego się w depresji człowieka, który nie wytrzymał tego tempa. Bohater Rzeki podziemnej rozpada się psychicznie, tracąc powoli wszelkie punkty odniesienia.