Literackie inspiracje i przyjaźnie
Leary fascynował się "Tybetańską Księgą Umarłych" - rytualnym tekstem buddyjskim o procesie umierania i pośmiertnych stanach umysłu - a także powieściami Hermanna Hesse. "Wilk stepowy" w jego opinii to "najdoskonalsze w literaturze opisanie doświadczenia psychodelicznego".
Przyjaźnił się z pisarzami tzw. Beat Generation: Allenem Ginsbergiem, Williamem S. Burroughsem, Kenem Kesey’em. Łączyło ich zainteresowanie filozofią, wrogość do społeczeństwa konsumpcjonistycznego i poszukiwanie objawień poprzez doświadczenia z używkami. Największą inspiracją dla Timothy’ego był jednak Aldous Huxley, autor "Drzwi percepcji" - traktatu definiującego doświadczenie psychodeliczne dla kultury zachodu i swoistej "biblii" hippisów.
Swoje poglądy i tezy Leary zapisał w wydanej w 1968 r. "Polityce ekstazy" - zbiorze manifestów, esejów, traktatów, wspomnień i wizji.