Tadeusz Żeleński-Boy

Poeta, tłumacz, satyryk, krytyk literacki, z wykształcenia lekarz.

Syn kompozytora Władysława, cioteczny brat poety Kazimierza Tetmajera.

Debiutuje w 1895 roku. Po ukończeniu medycyny na UJ od 1901 roku pracuje jako lekarz. Od 1906 roku jest współautorem programów kabaretu Zielony Balonik. W 1913 roku publikuje teksty kabaretowe pod pseudonimem Boy w tomie Słówka.

Od 1914 tłumaczy klasykę francuską. W latach 1915 - 1935 pod wspólną nazwą "Biblioteka Boya" ukazuje się ponad 100 przekładów najwybitniejszych pozycji literatury francuskiej (prawie cała Komedia ludzka Balzaka, całość dzieł Moliera, komedie Beaumarchais'go, Marivaux, Musseta, Dzieje Tristana i Izoldy, Pieśń o Rolandzie, dzieła Villona, Brantôme'a, La Rochefoucaulda, Descartes'a, Pascala, Rabelais'go, Montaigne'a, Diderota, Woltera, Chateaubrianda, Rousseau, Stendhala, Prousta, Gide'a, Jarry'ego i inne).

Po zakończeniu I wojny światowej definitywnie kończy praktykę lekarską i w 1922 roku zamieszkuje w Warszawie, gdzie zajmuje się wyłącznie pracą literacką i publicystyczną.

W latach 20. i 30. publikuje recenzje teatralne, zbiory felietonów, tomy wspomnieniowe, szkice biograficzne i monografie. W głośnych kampaniach publicystycznych propagował między innymi świadome macierzyństwo i zliberalizowanie prawa do rozwodów. Jawnie sprzeciwiał się polskiej wizji katolicyzmu.

Po wybuchu wojny w 1939 roku Boy trafia do Lwowa, gdzie obejmuje katedrę historii literatury francuskiej na uniwersytecie. Współpracował z sowieckim "Czerwonym Sztandarem" i komunistycznymi "Nowymi Widnokręgami".

Po zajęciu Lwowa przez wojska hitlerowskie zostaje aresztowany i wraz z innymi przedstawicielami polskiej inteligencji, rozstrzelany na stokach Kadeckiej Góry w nocy z 3 na 4 lipca 1941 roku.