W tym roku Booker bez Polaków. Na zwycięzcę czeka spora suma

Nagroda 50 tys. funtów (ok. 260 tys. zł) zostanie równo podzielona między autora i tłumacza. Międzynarodową Nagrodę Bookera przyznaje się bowiem co roku książce, która została przetłumaczona na język angielski i opublikowana w Wielkiej Brytanii lub Irlandii.

Mający polskie korzenie pisarz Andrzej Tichý, choć był na długiej liście, na krótkiej już się nie znalazł. W szóstce nominowanych znaleźli się za to: David Diop („At Night All Blood is Black” przełożona przez Annę Moschovakis), Mariana Enriquez („The Danger of Smoking in Bed” w tłumaczeniu Megan MdDowell), Benjamin Labatut („When We Cease to Understand the World”, tłum. Adrian Nathan West), Maria Stiepanowa („Pamięci pamięci” na angielski przełożona przez Saszę Dugdale) i Eric Vuillard („The War of the Poor”, którą z francuskiego przełożył Mark Polizzotti).

Holenderski pisarz z Chile i Francuz z Senegalu

Jury oceniało 125 książek. Przewodnicząca jury Lucy Hughes-Hallett podkreślała, że w roku, w którym z powodu pandemii siedzieliśmy zamknięci w domach, to właśnie dzięki literaturze mogliśmy podróżować. Takie też nieoczywiste były losy wielu nominowanych pisarzy.

Najmłodsza nominowana do Bookera 2021 Olga Ravn ma 34 lata, urodziła i wychowała się w Kopenhadze. David Diop wprawdzie urodził się w Paryżu, ale wychował w Senegalu. W tej chwili jest wykładowcą literatury XVIII-wiecznej na uniwersytecie w Pau w Nowej Akwitanii. Autor innej francuskojęzycznej książki na liście nominowanych - Benjamin Labatut - w tej chwili mieszka w Chile, choć urodził się w Rotterdamie, a dorastał najpierw w Hadze, później w Buenos Aires i Limie.

W większości to pisarki i pisarze nieznani czytelnikom na Wyspach. Nowe głosy w literaturze. I niezależni wydawcy, którzy wydali nagrodzone książki: dwie wyszły w Pushkin Press. Powieść Dunki wydało wydawnictwo Lolli Editions, które nigdy wcześniej nie znalazło się na liście tak znamienitej nagrody.

Rosyjski mocny akcent

Spośród nominowanych na krótkiej liście znana polskim czytelnikom z pewnością jest Maria Stiepanowa. Jej monumentalna „Pamięci pamięci”, wspaniale przełożona na polski przez Agnieszkę Sowińską, stara się opowiedzieć o rodzinie, która „włożyła dużo wysiłku w to, żeby pozostać niewidzialną”.

Stiepanowa w swoim kraju do czasu wydania „Pamięci pamięci” znana była jako szefowa kulturalnego portalu internetowego i autorka przychylnie recenzowanych wierszy. Kiedy w 2017 roku wydała swój autobiograficzny esej rodzinny, okrzyknięto ją sensacją literacką.

"Pamięci pamięci" także w Polsce spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem.

Katarzyna Buszkowska - dziennikarka, prowadzi blog Literackigps.pl