Dramat kobiet w literaturze
W "Łagodnym oku błękitu" (1968) Zofia Romanowiczowa opisuje tragiczne losy miłości młodziutkiej polskiej więźniarki i niemieckiego strażnika. Historia ta została ujęta w opowieść współwięzionej nauczycielki dziewczyny - którą, jak się zdaje, jest sama pisarka (była więziona m.in. w Kielcach, Pińczowie i obozie Ravensbruck) podpatrująca rozwijające się uczucie i jego wiadomy koniec.
W "Koniu Pana Boga"(1996) polsko-żydowski pisarz Wilhelm Dichter wspomina, że wraz z matką przez jakiś czas ukrywał się u kobiet, które uprawiały nierząd, sprzedając swoje usługi Niemcom, ale dzięki temu on i jego rodzina nie musieli obawiać się kontroli i ostatecznie udało im się przeżyć wojnę.
Ignacy Karpowicz w "Sońce" (2014) nakreśla obraz zakazanej miłości młodziutkiej Sońki do Joachima. Esesmana z błyskawicami na mundurze, którego obdarzyła uczuciem wielkim i sprowadzającym nieszczęście. Tej "dziwce" i "wiedźmie" nigdy nie zostanie wybaczone to, co zrobiła, ale czy ona sama tego żałuje?
Natalia Doległo/ksiazki.wp.pl
Bibliografia: M.Roger, Wojenne związki. Polki i Niemcy podczas okupacji, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2016; Ka-tzetnik 135633, Dom lalek, Wyd. Orbita 1992; Z. Romanowiczowa, Łagodne oko błękitu, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa; W. Dichter, Koń Pana Boga, Wyd. Znak, Kraków 1996; I. Karpowicz, Sońka, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2014.