Śmieszna dwuznaczność świata, który oszalał

Zawarte w Śmiesznej dwuznaczności świata eseje dotykają rozmaitych przejawów współczesnej sztuki, traktując ich opis jako pretekst do intrygujących analiz i rozważań kulturoznawczych. W błyskotliwych, erudycyjnych tekstach tej książki uderza rzadka umiejętność widzenia subtelnych koligacji dzisiejszej kultury z jej dawnymi formami dar odkrywania podskórnych powiązań, zaskakujących ewolucji i ciągów przyczyn. Wildsteina interesują „idee w działaniu”: ścięgna łączące teorię z rzeczywistością sztuki, kultury masowej, a wreszcie – z wartościami i przekonaniami bezwiednie przyjmowanymi przez współczesnych twórców. Krytyczne zainteresowanie, z jakim Wildstein przygląda się współczesnej kulturze, wolne jest od jednostronności, którą dobrze znamy z tradycjonalistycznych, czy nowo lewicowych krytyk upadłego świata. Autor nie udaje krytyka bez właściwości. Nie ma w nim jednak nawet cienia częstego dziś neobolszewickiego manicheizmu krytyki.