Samopomoc i samoorganizacja Polaków od XIX do XXI wieku

Praca omawia działania samopomocowe Polaków od XIX do XXI w. Przedstawia mechanizmy zorganizowanego życia społecznego pozwalające określić, co ludzi motywuje do wspólnego działania, pokonywania "tarapatów" życiowych, a co im to utrudnia. Pokazuje ingerencje państwa w te zjawiska.

Autor prześledził to od XIX-wiecznego kapitalizmu do czasów obecnych. Takie podejście było podyktowane tym, że łatwiej było dostrzec zmiany w trendach działań jednostek, grup i państwa. Pozwalało to na wykonanie porównań, analiz na poziomie ogólnym i środowiska lokalnego. W akcjach samopomocowych ludzi tkwi ukryty olbrzymi potencjał. Jest on w stanie im pomóc tak, aby skutecznie zapobiegać kłopotom życiowym lub pomóc z nich wybrnąć. Od tego zależy szybkość rozwoju społeczno-ekonomicznego Polski, który zwiększa dobrobyt, zamożność Polaków oraz ogranicza wykluczenie i patologie społeczne.