Na marach pamięci

Rachel Schancer w swej wyjątkowej, oryginalnej i przemyślanej książce poetyckiej poświęconej pamięci matki otwiera przed nami rozległą panoramę przeżyć, uczuć, doznań i... możliwości twórczych.

Są to wiersze nie tylko wyrażające ból i żal po stracie osoby najbliższej, najważniejszej i kochanej, są to wyznania, skargi i oskarżenia, pytania i szepty, przywoływanie zmarłej i wizje jej powrotów, rozmowy z pamięci i parareporterskie notatki z różnych miejsc świata, od cmentarza przy Okopowej w Warszawie i ulicy Lompego w Katowicach, po pustynię Negew, Mombasę w Afryce i wybrzeża Oceanu Indyjskiego...

A wszędzie pojawia się delikatna, pełna czaru sylwetka matki, jej twarz, jej włosy, jej wiedza życia, jej zdecydowanie i siła woli... Matka wciąż powraca, chociaż te powroty są bolesne i gorzkie, i wymagają odwagi. Ból staje się tu narzędziem poetyckiego wtajemniczenia i poznania otaczającej rzeczywistości, paradoksalnie, ale pomaga zdobyć więcej, uwrażliwia i uczula na cierpienie.