Sabbatha sanctifices. Dzień święty w średniowiecznej Polsce

W średniowiecznej chrześcijańskiej Europie święto było świętem religijnym, kościelnym – było czasem mającym przypominać centralne wydarzenia w historii świętej i przez to podkreślać wyjątkowość wiary chrześcijańskiej. Każdy dzień w kalendarzu kościelnym to święto, to uczczenie konkretnego wydarzenia. Niektóre z tych dni otrzymywały rangę świąt nakazanych – przewidzianych do obowiązku weneracji przez wszystkich wiernych. Szczególny charakter obligatoryjnego dnia świątecznego (święta) powodował, że przypisane były do niego określone zachowania ujęte w systemie nakazów i zakazów. Właśnie te święta obowiązkowe oraz reguły ich weneracji w średniowiecznej Polsce stanowią przedmiot niniejszej pracy.