Rzeka szaleństwa

Młody człowiek, który szuka pracy, decyduje się na rejs barką przez pół Polski. Niedoświadczony w żegludze śródlądowej, ba! niedoświadczony w żegludze wszelakiej, wybiera się w rejs życia i śmierci, zwidów i realności.

To właśnie na wodzie odbywa się pierwsza część książki. Wprowadzająca, zarzucająca wątek tajemnicy i niedomówienia. Wydaje się, że rozwiązanie przyniesie część druga, jednak... nie ma tak łatwo. Znalezienia klucza do fabuły jest nieosiągalne. Rzeka szaleństwa, choć nie jest książką zagmatwaną, jest praktycznie nie do rozwiązania. Czytelnik może sobie dedukować, ustalać prawdopodobne wersje wydarzeń, ale nie jest w stanie odkryć prawdy.

Michał – młody człowiek, główny bohater powieści, jest ofiarą. Pytanie tylko – czyją? Kobiety posiadającej niezwykły dar manipulacji ludźmi, właściciela firmy, który zatrudnił go do pracy, a może własnego jestestwa, czy życia? Pytań pojawia się wiele. A zasadnicze brzmi – czy Michał żyje w realnym świecie? Czy jego psychika jest zdrowa? Czy ogarnia go szaleństwo? Według Eli, „bogini", mężczyzna nie żyje, lecz drąży. Jest poszukiwaczem wrażeń. Świat, który wielkimi łapami zagarnął ludzkość, przerobił ją na marionetki biorące udział w wyścigu szczurów, niezadowolone codziennością, która daje stabilizację w postaci domu, samochodu, zagranicznych wakacji. W jej środku był Michał. Takie jest zdanie Eli, która stara się z tego zaklętego kręgu wyrwać ludzi i ofiarować im nowe życie. Pragnie stworzyć nowego człowieka. Problem jednak w tym, że nie każdy chce się nim stać. Nie każdy z jednej marionetki, pragnie przeistoczyć się w drugą. Michał staje przed dylematem – w co wierzyć? Co jest prawdą, a co kłamstwem? Czy
nim też się manipuluje? Czy można zmienić czyjąś świadomość? Czy można zabawić się w Boga, Twórcę?