Rainer Maria Rilke

Urodzony w Pradze, zmarł w Valmont w Szwajcarii. Poeta austriacki.

Do wiosny 1899 żył z cieplarnianej atmosferze praskiej, monachijskiej i berlińskiej bohemy. Odbył wiele podróży. Debiutował konwencjonalo-nastrojowym zbiorem Leben und Lieder (1894).

Dojrzała twórczość ukształtowała się dopiero pod wpływem podróży do Rosji i zetknięcia się z osobą i podlądami Lwa Tołstoja, a także dzieki przyjaźni z rzeżbiarz francuskim Augustem Rodinem, którego był sekretarzem (1905-1906). Sławę zyskał dzięki opowieści prozą, przesyconą elementami ballady - Pieśń o miłości i śmierci korneta Krzysztofa Rilke (1906).

Czerpiąc z doświadczeń francuskiego symbolizmu i tradycji rodzimej, tworzył wyrafinowaną formalnie lirykę, przesyconą przeczuciem tragizmu egzystencji i niespokojną nastrojowością, z dominacją tematyki miłości i śmierci.

W okresie powojennym ukazało się wiele zbiorów poezji Rilkego w przekładach różnych poetów i tłumaczy oraz utwory prozatorskie.