Prąd zatokowy

Karkołomna, a jednak spójna układanka, złożona z opowiadań, fragmentów dziennika, esejów i prozy poetyckiej. Jednym z motywów wiążących między innymi historie rozgrywające się we współczesnej Warszawie i w Żegiestowie lat sześćdziesiątych, opowieść o spotkaniu Tadeusza Micińskiego i Stanisława Przybyszewskiego, esej o Savonaroli z dziennikiem podróży do Włoch i Francji jest temat reinkarnacji - powrotu dusz, krążących niczym wody w zatoce, albo niczym odnajdywane wciąż w nowych wcieleniach, prowadzące nieustanny dialog idee, literackie motywy i wątki. Prąd zatokowy to wielogłosowa powieść-worek, która przy okazji literackiej gry porusza najważniejsze i najbardziej tajemnicze problemy ludzkiej egzystencji: poszukiwania sensu życia, zawieszenia między poznawalnym i niepoznawalnym, wreszcie - miłości i śmierci.