Polskie tradycje bożonarodzeniowe
Świętowanie Bożego Narodzenia 25 grudnia jest datą umowną, nie znamy bowiem prawdziwego dnia narodzin Jezusa Chrystusa - przypomniał kierownik Katedry Filologii Biblijnej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, ks. dr hab. Krzysztof Bardski.
– Ustalenie dnia narodzin Jezusa Chrystusa na 25 grudnia miało miejsce za panowania cesarza Konstantyna, kiedy chrześcijaństwo stało się religią panującą w imperium rzymskim – powiedział ks. Bardski.
Jak wyjaśnił, chrześcijanie zastąpili dawne pogańskie święto niezwyciężonego boga słońca (Natale Solis Invicti) świętem narodzin Chrystusa.
– W symbolice chrześcijańskiej, zgodnie z kantykiem Zachariasza (jedna z pieśni w Ewangelii św. Łukasza - PAP) i proroctwem Malachiasza, słońce było symbolem Chrystusa. Z tym łączy się też dodatkowy wymiar symboliczny - od 25 grudnia powiększa się dzień, słońce - Chrystus niejako wzrasta – wyjaśnił.
Nieznany jest dokładny rok narodzin Chrystusa. Badacze przyjmują różną datę, opierając się m.in. na zapisach ewangelicznych, czy kronikarzach chrześcijańskich.
– Pierwszym chrześcijańskim teologiem, który próbował, na podstawie datacji panowania poszczególnych cesarzy, określić rok narodzin Chrystusa jest Dionizy Mniejszy – powiedział ks. Bardski. Ten żyjący w IV w n.e. kronikarz ustalił datę narodzin Jezusa na 4. rok p.n.e.
Ewangelia św. Mateusza podaje, że Chrystus urodził się za czasów Heroda Wielkiego. Ten król żydowski zmarł około 4 roku p.n.e., a Chrystus musiał urodzić się kilka lat przed tym faktem. Z kolei Ewangelia św. Łukasza podaje, że narodzenie Jezusa miało miejsce w czasach kiedy panował cesarz rzymski Oktawian August (lata 31 p.n.e-14 n.e.).