Pierwsza rocznica śmierci Andrzeja Szczypiorskiego

Rok temu, 16 maja 2000 roku, zmarł w wieku 74 lat Andrzej Szczypiorski - prozaik i publicysta. Opublikował ponad 20 tomów prozy, w tym powieści, zbiory reportaży i felietonów, szkice, eseje. Był jednym z najbardziej znanych na świecie pisarzy polskich, choć w międzynarodowym obiegu funkcjonowała tylko część jego książek. W kraju miał opinię zdolnego twórcy, ale i autorytetu, wypowiadającego się na tematy nie tylko literackie, ale i społeczno – polityczne.
W powieściach Szczypiorski zajmował się przede wszystkim problemami moralnymi i politycznymi ostatnich dziesięcioleci, zwłaszcza w stosunkach polsko-niemieckich. Przyjął rolę literackiego mediatora starającego się naprawić stosunki między narodami - polskim, niemieckim i żydowskim. Uznanie przyniosła mu powieść Początek (1986) (w Niemczech znana jako Piękna pani Seidenman), w której pisarz przedstawił różnorodność postaw Polaków, Żydów i Niemców w czasie okupacji hilerowskiej. Profesor Maria Janion wspomina Andrzeja Szczypiorskiego przede wszystkim jako świetnego mówcę, należącego do wspaniałej rasy oratorów.
Po sukcesie Początku, pojawiły się kolejne głośne książki Szczypiorskiego - w 1991 roku Noc, dzień i noc- o mechanizmie politycznej prowokacji, powieść psychologiczno-obyczajowa Autoportret z kobietą(1994), a także zbiory opowiadań - min. Amerykańska whisky (1990). Polska krytyka najwyżej oceniała paraboliczną powieść Msza za miasto Arras (1971).
W ostatnim roku przed śmiercią Szczypiorskiego ukazała się jego ostatnia powieść - Gra z ogniem (1999).
pap