Pedagogika osób niepełnosprawnych. Człowiek ze specjalnymi potrzebami w przestrzeni edukacyjnej i społecznej Polski oraz Republiki Czeskiej. Problemy edukacji, rehabilitacji i socjalizacji osób niepełnosprawnych. TOM 14 serii
Forma wydania | Książka |
Rok wydania | 2013 |
Autorzy | |
Wydawnictwo |
Przedłożony czytelnikowi już czternasty tom serii „Problemy Edukacji, Rehabilitacji i Socjalizacji Osób Niepełnosprawnych” składa się z dwóch części. W pierwszej zostały omówione zagadnienia związane z kształceniem, wychowaniem, socjalizacją i wspieraniem uczniów ze specjalnymi potrzebami w Republice Czeskiej oraz (w znacznie bardziej ograniczonym wymiarze) w Polsce. Część ta została dopełniona prezentacją wyników badań nad dystansem społecznym wobec osób niepełnosprawnych intelektualnie polskich i czeskich studentów, traktowanym jako pewnego rodzaju skutek procesów edukacyjnych prowadzonych w obu krajach. Druga część zawiera podrozdziały ukazujące porównania polskich i czeskich rozwiązań w zakresie aktywizacji społeczno-zawodowej osób niepełnosprawnych, egzemplifikowane konkretnymi przykładami oraz osadzone w systemie legislacyjnym obu krajów i aktów prawnych Unii Europejskiej. KUPUJĄC CAŁĄ SERIĘ WYDWANICZĄ OSZCZĘDZASZ PONAD 16,5%:
Numer ISBN | 978-83-7850-115-2 |
Wymiary | 160x235 |
Oprawa | miękka |
Liczba stron | 194 |
Język | polski |
Fragment | Wprowadzenie Polska i Republika Czeska rozwijały się podobnie od wielu lat pod względem politycznym, kulturowym i ekonomicznym. Od początku wejścia do Unii Europejskiej w obu krajach wdrażano zmiany mające na celu pełną integrację wszystkich obywateli niezależnie od pochodzenia czy ograniczeń spowodowanych chorobą bądź niepełnosprawnością. Objęły one (i ciągle jeszcze obejmują) przeobrażenia zachodzące we wszystkich dziedzinach społecznego funkcjonowania, począwszy od edukacji, a skończywszy na rehabilitacji społeczno-zawodowej. Rezultatem tego jest wiele zbieżnych założeń kształtujących edukację specjalną i warunki społecznego funkcjonowania osób niepełnosprawnych. Analizując sytuację oświaty w obu krajach, nie sposób jednak nie dostrzegać pewnych rozbieżności, które bez wątpienia – przynajmniej częściowo – implikują swoistość procesów segregacji, integracji i inkluzji edukacyjnej dzieci ze specjalnymi potrzebami w obu krajach. Także ogólna społeczna sytuacja osób niepełnosprawnych różni się w niektórych aspektach. Dotyczą one zarówno rozwiązań legislacyjnych, konstruowanych teorii, jak i praktyk społecznych. Wielość rozwiązań stwarza możliwość porównywania, ta zaś pozwala na formułowanie wniosków dotyczących faktycznej użyteczności stosowanych koncepcji edukacji, wsparcia czy aktywizacji osób niepełnosprawnych. Bez wątpienia w niektórych zakresach doświadczenia naszych południowych sąsiadów mogą być przydatne w modernizowaniu rodzimych systemów kształcenia oraz wspierania ludzi obarczonych niepełnosprawnością. Oczywiście użytkowanie gotowych wzorców stosowanych w Republice Czeskiej i próby ich bezrefleksyjnego wdrażania narażone są na błędy ekwiwalencji, dlatego ich rozpatrywanie musi zostać osadzone w szerszym kontekście społeczno-kulturowym i gospodarczym. Stąd też prezentowane w opracowaniach koncepcje traktujemy raczej jako zbiór interesujących poznawczo informacji sprzyjających – w zamiarze Redaktorów tomu – refleksji nad krajowymi rozwiązaniami... |
Podziel się opinią
Komentarze