Opowieści Zoharu

Zohar - Księga Blasku - to olbrzymie, liczące parę tysięcy stron główne dzieło Kabały (tradycji silnie inspirującej dzieje duchowe Europy) napisane ok. 1285 roku w Hiszpanii przez Mojżesza z Leonu jako seria ezoterycznych komentarzy do Pięcioksięgu.

Wiele wysiłku włożył autor, aby Zoharowi - dziełu niezwykłemu przez swą objętość, bogactwo wątków i myśli, specyficznie poetycki i mistyczny nastrój, dramatyzm, dziełu w niejednym miejscu noszącemu rysy wielkiej głębi, może nawet genialności - nadać pozory księgi prawowiernej, zgodnej z szacowną żydowską tradycją. Wszystko to nie na wiele się zdało: Księga Blasku przez większość rabinów uznana została za tekst heretycki, nieortodoksyjny. Z tej herezji czerpało wiele ważnych ruchów z chasydami i masonami włącznie.

O Kabale i Zoharze to obszerna analiza tradycji kabalistycznej, jej miejsca w myśli żydowskiej i europejskiej i niezmiernie interesujący esej o pierwotnym języku Ewangelii.