Za głosem ekstazy. Pustelnicze lata Thomasa Mertona

Żadna z wydanych dotąd po polsku biografii Thomasa Mertona nie mówi szczegółowo o ostatnich latach jego życia, a zwłaszcza znamionujących je rozterkach, długo owianych tajemnicą. Są to lata, których znajomość, bardziej nawet niż lektura książek sławnego trapisty, pomaga ujrzeć w mnichu, myślicielu, pisarzu — człowieka. Człowieka, którego udziałem stało się upragnione pustelnicze odosobnienie i dojmująca ludzka samotność, całożyciowe doświadczenie miłości Bożej i oszałamiające dotknięcie miłości ludzkiej, głębokie pragnienie oddania się ciszy i mimowolne odpowiadanie na zaproszenia i wyzwania świata zewnętrznego.

Codzienność Thomasa Mertona, utkana, jak wszystkie codzienności, zarówno z chwil przełomowych, jak z wielu momentów i czynności pozornie błahych, wyłania się z jego osobistych zapisków, ze wspomnień przyjaciół — i z fotografii, które stały się płaszczyzną łączącą Mertona z autorem niniejszego opracowania.