Brazylijska literatura wzbogaciła się o kolejną wartościową pozycję. Cóż z tego, że napisaną po francusku przez Francuza mieszkającego od ponad dwudziestu lat w Libii? Gdzie żyją tygrysy nie jest po prostu książką o Brazylii napisaną przez cudzoziemca. Ta wielowątkowa panorama współczesnej Brazylii wpisuje się też znakomicie w tamtejszą tradycję literacką (zapewne nieprzypadkowo mignęło w tekście nazwisko Jorge Amado ) i, podobnie jak * Wicekról Ouidah* Bruce’a Chatwina , dowodzi nie tylko głębokiej wiedzy autora, ale także, zapewne, emocjonalnego związku z Brazylią. Co dało w sumie bardzo interesujący rezultat literacki.
Punktem zbiegu ścieżek narracji jest Eleazard von Wogau – niemiecki filozof i dziennikarz wrośnięty od dziesięcioleci w ojczyznę swojej byłej żony i córki. Żyje zawieszony w bezczasie, w małym, stylowym ale opustoszałym miasteczku, otoczony niewielką grupką przyjaciół, w nastroju niekończącej się sjesty. Pracuje nad siedemnastowiecznym manuskryptem – egzaltowaną biografią siedemnastowiecznego jezuity Atanazego Kirchera, uczonego o niewiarygodnie rozległych zainteresowaniach, poligloty, wynalazcy i oryginała, którego wiecznie głodny umysł wspierany bezkrytyczną wiarą w słuszność własnego rozumowania efektownie wodził po manowcach nauki i gabinetach osobliwości. Była żona i córka Eleazarda spróbowały ucieczki do świata pulsującego prawdziwym życiem. Żona wyruszyła z wyprawą naukową w głąb Amazonii, wcielając się w rolę kobiety nowoczesnej, dzielnej, inteligentnej i pożądanej, córka - studentka próbuje rozmaitych, na ogół ryzykownych wtajemniczeń w dorosłość, kilka innych osób podąża zbiegającymi się
ścieżkami ku finałowi powieści, a w tle tętni pierwotny rytm afrobrazylijskich rytuałów…
Pewnie się nam wydaje, że o Brazylii wiemy całkiem sporo: samba i karnawał w Rio, Corcovado i Copacabana, zagłada lasów amazońskich i favele. Zajrzyjmy pod podszewkę banału.Tam, gdzie żyją tygrysy.