Obrona Warszawy 1939

W polskim planie wojny z Niemcami w pośpiechu przygotowanym od marca 1939 r. stolica Polski nie została uwzględniona, jako miejsce walk. Jednak już 3 września, po niepowodzeniach w walkach na pozycji głównej, zwłaszcza po wdarciu się niemieckich zagonów pancernych w lukę pod Częstochowę, uzmysłowiono sobie groźbę zagrożenia stolicy i w sposób improwizowany rozpoczęto przygotowanie jej do obrony. Brakowało wojsk liniowych do organizacji takiej obrony. Czas naglił, zagony pancerne Wehrmachtu pojawiły się bowiem na południowych obrzeżach miasta już 8 września, licząc na jego opanowanie niejako z marszu. Determinacja obrońców unicestwiła te plany.