O samobójstwie i inne pisma pomniejsze

Jeśli słowa te wymownie świadczą, że syn był przez swą istotę skazany na samotność, to prawdą jest również, że swój los przyjmował z całą stanowczością. Jeśli każdy filozof jest samotny w ludzkim społeczeństwie, to żaden nie starał się być tak ostentacyjnie samotny. I nie pielęgnował swej samotności z takim ukontentowaniem. I nie zabiegał o nią z taką determinacją. Bo Schopenhauer był może jedynym wśród filozofów - jedynym jawnym wśród filozofów - mizantropem. Jeśli dla Nietzschego warunkiem filozofowania, ba, życia, było odsunięcie filozoficznych bożyszcz, to dla Schopenhauera takim warunkiem jest odsunięcie ludzi. Schopenhauera ludzie bolą. Schopenhauer od ludzi cierpi.

Grzegorz Sowiński