Nostalgia. Eseje o tęsknocie za komunizmem

Zbiór esejów i artykułów poświęconych stanowi świadomości ludzi w krajach postkomunistycznych w okolicach dziesięciolecia upadku komunizmu. Interesują mnie te aspekty społecznej, politycznej i kulturowej świadomości, które wyrażają, mówiąc krótko, tęsknotę za komunizmem (rodzaj "postkomunistycznej melancholii", mówiąc słowami prof. Anny Wolff-Powęskiej) - nie jako ustrojem politycznym, lecz pewną zamkniętą epoką symbolizującą, w potocznym mniemaniu, utracone bezpieczeństwo, gwarancję pracy, chleba, równości, szczęśliwe lata młodości, kultową muzykę, filmy i książki. Jak się owa "postkomunistyczna melancholia" wyraża w kulturze, zachowaniach społecznych, wyborach politycznych? Co leży u podłoża paradoksalnego postrzegania tamtych czasów jako swego rodzaju raju utraconego? Przecież nie tylko wspomnienie beztroskiego dzieciństwa i młodości. Nie tylko nieuświadomione i z psychologicznego punktu widzenia całkowicie usprawiedliwione pragnienie, by uzasadnić, nadać sens ówczesnej egzystencji. Wreszcie - czym mogą
grozić w szerszej skali te nastroje?