Noc wiary

Do historii i legendy przeszło słynne zdanie prof. Stanisława Pigonia, który dowiedziawszy się, że Krzysztof Kamil Baczyński wstąpił do Harcerskich Grup Szturmowych, powiedział: "Cóż, należymy do narodu, którego losem jest strzelać do wroga z brylantów". Młody poeta konspiracji warszawskiej poległ w czwartym dniu Powstania Warszawskiego, zaś całe jego tworzenie trwało niespełna sześć lat. A mimo to pozostał jednym z najbardziej wyrazistych i trwałych zjawisk liryki polskiej XX stulecia. Jego utwory cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem coraz to nowych pokoleń czytelników i uznaniem badaczy literatury. Nie przeszkodziły temu nadużycia interpretacyjne, próby przypisywania Baczyńskiemu obowiązującej do niedawna ideologii, bądź - we wcześniejszym okresie - przemilczanie jego poezji z powodu przynależności autora do Armii Krajowej. Dzisiaj, gdy minęło już ponad pół wieku od śmierci poety, a sytuacja w Polsce pozwala wreszcie na bezstronne ustalenia krytycznoliterackie, zupełnie wyraźnie rysuje się profil
światopoglądowy Baczyńskiego, który w jednym z ostatnich wierszy napisał:

"Bogu podamy w końcu dłonie / spalone skrzydłem antychrysta, / i on zrozumie, że ta młodość / w tej grozie jedna była czysta".

Autor Wyboru, opatrzonego mottem ze słynnego Jeźdźca Jerzego Lieberta, mógłby powtórzyć za swoim mistrzem, Cyprianem Norwidem: "Jestem artystą religijnym".