James MacPherson i tajemniczy manuskrypt
Kiedy w 1765 roku szkocki poeta James MacPherson zaprezentował "Pieśni Osjana", wielu znawców podchodziło do tego odkrycia z dużą nieufnością. MacPherson twierdził bowiem, że natknął się na manuskrypty z III wieku autorstwa szkockiego barda, wziął je na warsztat i przetłumaczył na język angielski. I choć ostatecznie specjalnie powołana komisja podważyła autentyczność tych dzieł (uznano, że MacPherson napisał je sam na bazie dostępnych mu materiałów z epoki), to i tak stały się bardzo popularne i wpływowe.
Dość powiedzieć, że "pieśni Osjana" zostały do końca stulecia przetłumaczone na język niemiecki, rosyjski, duński, hiszpański i francuski. Goethe wykorzystał samodzielnie przetłumaczone fragmenty w swoich "Cierpieniach młodego Wertera". Ponadto poeta spopularyzował swoim przekładem/mistyfikacją imiona występujące w poematach: Fiona, Malwina, Selma czy Oskar.