Listy do Nelsona Algrena: romans transatlantycki 1947-1964

Simone de Beauvoir napisała w ciągu siedemnastu lat ponad trzysta listów do mieszkającego w Chicago amerykańskiego pisarza Nelsona Algrena, który był on, obok Jeana Paula Sartre'a, jednym z najważniejszych „mężczyzn jej życia”. Są to więc listy kobiety zakochanej, pełne miłosnych wyznań, które jednak nie znudzą, nawet stroniących od nadmiaru sentymentalizmu czytelników. W listach tych obserwujemy naturalnie wahania nastrojów, od euforycznego szczęścia do głębokiej chandry, ale uczuciem dominującym jest niezwykła radość życia. Autorka wielokrotnie powtarza, że nie potrafi pogodzić się z nieuchronnością śmierci: „Namiętnie kocham życie, nienawidzę myśli, że będę musiała umrzeć. A poza tym jestem strasznie zachłanna, chcę od życia wszystkiego, być kobietą, ale i mężczyzną, mieć wielu przyjaciół, ale i być sama, bardzo dużo pracować, pisać dobre książki, ale i podróżować, bawić się, być egoistką, ale i aniołem dobroci. Sam widzisz, że nie jest łatwo mieć to wszystko, czego pragnę”.