Michaił Szołochow, noblista z 1965 roku
Laureat Literackiej Nagrody Nobla za rok 1965.
Urodził się i wyrósł nad Donem, a jego twórczość związana jest z dziejami i życiem dońskich Kozaków.
W 1926 wydał Opowiadania znad Donu. W 1924 powrócił nad Don, od 1926 zamieszkał na stałe w stanicy Wieszeńskiej, gdzie rozpoczął pracę nad epopeją Cichy Don, która przyniosła mu światowy rozgłos. W 1932 powstał tom 1 powieści Zorany ugór.
W czasach II wojny światowej był korespondentem frontowym (w randze komisarza pułku), co znalazło odzwierciedlenie w opowiadaniach: Nauka nienawiści (1942) i Los człowieka (1957), wydanych w Polsce (1977) wspólnie z fragmentami nie ukończonej powieści Walczyli za ojczyznę (1943-1944).
Szołochow był aktywnym działaczem politycznym i kulturalnym - od 1937 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR, od 1939 członek AN ZSRR.