Głowa w relikwiarzu

„Głowa ma jakościową, jeśli nie ilościową przewagę nad wszystkimi innymi relikwiami. To relikwia najwspanialsza, nie do pomylenia z głową zwierzęcia, stanowiąca znak człowieczeństwa. To ona jest natchnieniem rozmyślań mistyków” – czytamy w „Historii ciała”. I dalej: „Głowa-relikwia mieści się nierzadko w popiersiu-relikwiarzu, często szablonowym, które jakoby pozwala zidentyfikować świętego”.
Zdarza się jednak, że czaszka nie znajduje się w tym popiersiu-relikwiarzu, w którym gromadzi się w takim wypadku różnego rodzaju święte kości. Gelis twierdzi zresztą, że dla pobożnego nie ma to i tak znaczenia, gdyż najczęściej po prostu tego nie wie: „dla niego relikwia, jakakolwiek, wzmacnia sakralną moc obrazu, który ma przed oczami. I to jest najważniejsze”.