Korespondencja 1934-1979. 45 lat przyjaźni

Wymiana listów między dwoma pisarzami, z których każdy był wybitną indywidualnością i reprezentował odmienny temperament artystyczny, należy do najciekawszych zjawisk w literaturze epistolograficznej XX wieku. W korespondencji tej nie ma zdawkowych duserów; jest ona nie tylko wyrazem potrzeby wzajemnych kontaktów; pojawia się w niej prawdziwa, przyjacielska krytyka. Przede wszystkim jednak stanowi tło odsłaniające okoliczności życiowe i zestawia własną wizję artystyczną obydwu pisarzy ze sztuką uprawianą przez przyjaciela.