Historia Humera
Rodzina Humera wywodziła się ze środowiska wiejskiego w dawnym zaborze rosyjskim. Jego ojciec, Wincenty Umer, został sprowadzony nielegalnie do Stanów Zjednoczonych przez Niemców, którym zależało na jak największym ograniczeniu liczby młodych ludzi wstępujących do armii rosyjskiej. W dokumentach do nazwiska mężczyzny pomyłkowo dopisano literę "H". W Stanach Wincenty poznał Otylię Smołecką, z którą się ożenił. W 1917 roku przyszedł na świat ich pierworodny syn, Adam.
W 1921 roku rodzina wróciła do Polski i założyła gospodarstwo pod Tomaszowem Lubelskim. W domu często brakowało jedzenia dla piątki dzieci. Jako najstarszy syn, Adam Humer został wysłany do gimnazjum. W szkole zaangażował się w działalność społeczną. W 1935 roku przyjęto go do Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Ukrainy. Młodzi komuniści zajmowali się przede wszystkim rozwieszaniem ulotek i uczestniczyli w zebraniach mających ich szkolić w rozpowszechnianiu ideologii. Tej właśnie ideologii Humer pozostał wierny do końca życia.