Wzmożona rekrutacja obcokrajowców

Jak już wspomnieliśmy, od lata 1942 roku Himmler zezwalał na rekrutację obcokrajowców do dywizji Waffen SS na Wschodzie. Werbunek wzmógł się po klęsce nazistów pod Stalingradem (1943), od tego momentu możemy też mówić o zmianie w podejściu SS do zagadnienia rasy.
„W tym czasie Himmler zaczął postrzegać werbunek cudzoziemców jako środek sprzyjający „germanizacji”. Kiedy radzieccy partyzanci, pejoratywnie nazywani Banditen, skutecznie zagrażali bezpieczeństwu Niemców, Himmler wykorzystał swoje wschodnie legiony głównie jako oddziały do walki z nimi. Jako że Niemcy nazywali „bandytami” także Żydów, oznaczało to również, iż zagraniczne dywizje SS w dalszym ciągu mordowały tych Żydów, którzy dzięki niezwykłemu szczęściu przetrwali szwadrony śmierci SD i operację „Reinhardt” – czytamy w „Katach Hitlera”.