''Trzynaście tygodni i będzie po wszystkim''
- To miał być edukacyjny program dla dzieci* - wspominał scenarzysta Jerry Juhl. *- Myśleliśmy: "Trzynaście tygodni i będzie po wszystkim".
W założeniu młodej producentki Joan Ganz Cooney innowacyjny show miał być zabawny i dynamiczny, uwzględniający najnowsze pedagogiczne i edukacyjne badania. Tak powstał jeden z najpopularniejszych programów, dzięki któremu całe pokolenia nauczyły się liczyć, czytać i kreatywnie myśleć.
Premierowy odcinek "Ulicy Sezamkowej" - w fazie planowania program nosił różne nazwy, m.in. "The Video Classroom" - został wyemitowany 10 listopada 1969 roku i zebrał tylko jedną negatywną recenzję. Pozostałe były hurraoptymistyczne - zarówno krytycy, pedagodzy jak i same dzieci piali z zachwytu. Mimo to nie wierzono, że show przetrwa dłużej niż jeden sezon. Cóż, była to kolejna pomyłka ludzi niedoceniających siły, jaka tkwiła w kukiełkach Hensona.
Pierwszymi muppetami, jakie stworzono na potrzeby "Sezamkowej", był duet Ernie i Bert, choć znakiem rozpoznawczym programu stali się Wielki Ptak i Oskar Zrzęda. Ten pierwszy, nieco infantylny i naiwny, został pomyślany jako postać, z którą dzieci mogły się zidentyfikować, drugi - zainspirowany gburowatym właścicielem restauracji serwującej owoce morza - miał stanowić dla niego zdrową przeciwwagą.