Instytut Giulianiego

Wątły stary ogrodnik zafascynowany przez liczby, kucharka o obfitych kształtach, młoda wdowa pełna namiętnej zmysłowości, inżynier linii Maginota, dzieciak, który każe się nazywać Grubym Joe, by bardziej przypominać chicagowskiego gangstera, kościsty gruźlik, profesor ukrywający się na strychu, twórca instytutu, który nosi jego imię – to główni mieszkańcy Instytutu Giulianiego, renomowanego pensjonatu dla nieuleczalnie chorych. Ich losy krzyżują się ze sobą w zaskakujący sposób – nie tylko w teraźniejszości, ale też i w przeszłości czy w przyszłości.

Akcja powieści rozpoczyna się we Włoszech na początku wieku, a potem prowadzi czytelnika przez czasy Mussoliniego aż do początków II wojny światowej. Instytut Giulianiego jest opowieścią rozpisaną na wiele głosów, rozmową umarłych, na co wskazuje tytuł, opowiadaną kilkanaście lat po zamknięciu pensjonatu. Dzieło jednocześnie epickie, poetyckie, tragiczne, hultajskie, metafizyczne, historyczne, polityczne i fantastyczne…