I miało być normalnie. Historia bez retuszu

Jeszcze rok przed wojną wydawało się, że powinno to być małżeństwo podobne do tysięcy zawieranych wówczas statystycznych wielkopolskich małżeństw włościańskich, których zasady i sposób funkcjonowania wpisane były w tradycję tutejszych kanonów organicznego i w miarę planowego gospodarowania. (…) Tymczasem zarówno temu małżeństwu, jak i setkom innych jemu podobnych przyszło zmierzyć się z uwarunkowaniami nieznanymi dotąd nie tylko w Wielkopolsce (…). Janina po latach tak wspominała: „A miało być normalnie, tymczasem nieoczekiwanie potoczyło się przez Łódź, Krosno, Kożuchów, Różankę, Jasło, Rosenberg, Gliwice i Włoszczowę”. (…) z perspektywy minionego czasu, można bez większego błędu postawić tezę, że to nie oni planowali swoją bliższą i dalszą przyszłość, ale czyniły to bezwzględne uwarunkowania zewnętrzne. Nie mieli na nie żadnego wpływu, a one prawie bez reszty stały się reżyserem ich drogi życiowej. Według dostarczanego scenariusza musieli wcielać się w role, które im narzucano.

Edward Kubisz urodził się 13 lutego 1945 roku we Włoszczowie. Liceum ogólnokształcące ukończył w Wągrowcu, a potem w 1969 roku Politechnikę Poznańską. Okres życia zawodowego do emerytury obejmował kolejno pracę w przemyśle, oświacie, administracji samorządowej i rządowej. Jego hobby to literatura faktu i literatura obyczajowa, a gdy już pisze, wówczas w jego utworach znaleźć można zauroczenie klasykami XIX i początku XX wieku: Tomaszem Mannem, Michałem Lermontowem, Mikołajem Gogolem, Bolesławem Prusem. Dotąd w większości swoje opracowania publikował między innymi w „Studiach i Materiałach Poznańskiego IPN”, „Roczniku Pleszewskim” oraz Wydawnictwie Naukowym WNPiD UAM Poznań. Wydał także dwie książki: :Solidarność ziemi pleszewskiej 1980–1990" (Pleszew 2010) oraz "Mieścisko i jego mieszkańcy. Spacer ulicami miasteczka lat 50. XX wieku" (Poznań 2018)